KRİSTAL GECELER

Kırılgandır gecelerde duygular.

Kırılır maslarda şişeler ve kadehler, 

Kırılır en sağlam dediğin yürekler.

Direnen dayanır bir sonrakine,

Yorgunluk iner göz kapaklarına.

Omuzların taşıyamaz yükünü,

Adaletin kılıcından sana kalanın.

Hüzünlü iç çekişle donar damlalar,

Yuvasız bir yavru kedi,

Ya da aç bir köpek için.

Mendil satan çocuğun

Morarmış çıplak ayakları,

Hatırlatır sana insanlığını,

Bir meze tabağında unutup,

İçki sofrasında tükettiğin.

Sevdaları düşünürsün sonra,

Her biri başından geçmiş,

Kırmış kalbinin bir parçasını

Ve bir o kadar insan yapmış seni.

Yüksekten kulak tırmalayan çığlık,

Ve kuşların çaresizlik haykırışı,

Her nefesin durdurulamaz bir isyan,

Gecenin soğuğunda gözlerinde kan.

Önce ihanet eder düşlerin,

Ardından donmuş gülüşlerin.

Şehrin ışıkları sızarken perdelerden

Her şey kırılmaya yüz tutar,

Kristal gecelerde...