SEVDİKLERİME !

Sadece sizi sevmedim,

Aşkı sevdim hayata dair.

Kedileri sevdim kapımda,

Aç ve masum gözlü kedileri.

Park köşesinde kıvrılıp yatan,

Üşüyen köpekleri sevdim.

Afrika'da aç bebekler ölürken,

Birlik olan insanlığın vicdanını,

Yavrusuyla avcılardan kaçarken,

Vurulmuş bir ayının kanını,

 Onun yuvası olan ormanı, 

                             Çok sevdim. 

Çaresizliğe içerleyip küfretmeyi, 

Ağzımı doldura doldura söylenmeyi,

Kimi zaman da ekmek atmayı,

Kanatlarında özgürlük olan kuşlara,

                         Ölesiye sevdim.

Karlı gecelerde düşünüp canları,

Mendille gözlerimi silmeyi,

Ve yalnızlığın değerini bilmeyi,

Hıçkırıklarımı içime gömmeyi sevdim.

Bir masum çocuğun  gözyaşını sevdim,

Babasına sarılmış ve korku içinde,

Ortadoğu, petrol savaşlarında.

Ve o ölen babanın yüreğini sevdim,

Çocuğuna siper olup delinen o yüreği,

Dünyaya bedel o güzel yüreği sevdim.

Çöplerden hayat toplayan insanları,

Hürriyet ve adalet için akan kanları,

Sevgisizliğe yenik düşen canları

Onlardan biri olup sevdim.

Ben sizi sevmedim sadece,

Sevdim ağaçları ve kuşları .

Görmediğim uzak diyarları,

İnsanca yaşanıyor diye sevdim.

Sevilecek ne varsa onları,

Size benziyor diye sevdim.

Yaşadığım her acıya rağmen,

Yeniden, bir daha sevdim.

Pişman değilim...